Zmienność rytmu serca (HRV) zapewnia nieinwazyjny i niezawodny sposób pomiaru dysfunkcji autonomicznej. U normalnych osób częstość akcji serca zmienia się wraz z oddychaniem ze względu na wyższy stopień zmienności rytmicznej. Osoba z wyższym HRV implikuje funkcjonalną adekwatną funkcję autonomiczną. Badanie oceniające HRV podczas hemodializy wykazało, że odpowiedź sympatyczna jest aktywowana i zwiększa się podczas hemodializy; jednak u pacjentów ze skłonnością do IDH taka aktywacja jest upośledzona w późnej fazie dializy, przyczyniając się do rozwoju IDH. Inne badanie mierzące HRV podczas hemodializy wykazało, że zwiększa się współczulna aktywność nerwowa; jednakże zwiększony ton współczulnego układu nerwowego nagle spada, gdy pojawia się objawowe niedociśnienie (odruch Bezolda-Jarischa). Niedawno odnotowano również, że HRV jest użytecznym wskaźnikiem dla IDH. Biorąc pod uwagę poprzednie badania, postawiono hipotezę, że HRV jest niezawodnym sposobem przewidywania rozwoju przyszłej IDH.
[przypisy: aloelive detox opinie, enzyvit, ketospray forte ]
Mechanizm IDH
Mechanizm IDH jest skomplikowany; jednak podejrzewa się, że główną przyczyną etiologiczną jest hipotonia wewnątrznaczyniowa powstała podczas hemodializy. Kilka mechanizmów kompensacyjnych, w tym reakcje serca w celu utrzymania rzutu serca i powrotu żylnego, skurcz tętniczy w celu zwiększenia całkowitej oporności obwodowej i uzupełniania osocza z przedziału śródmiąższowego i wewnątrzkomórkowego, aktywuje się, jeśli rozwinie się wewnątrznaczyniowa hipowolemia. Dysfunkcja autonomicznego układu nerwowego ma również kluczowe znaczenie w rozwoju IDH. W poprzednim badaniu Kersh i in. wykazali, że IDH rozwinęło się z powodu autonomicznej niewydolności nerwowej. U pacjentów z prawidłową czynnością układu autonomicznego obserwowano wzrost oporu ogólnoustrojowego i częstości akcji serca, ale u osób z dysfunkcją autonomiczną całkowity opór ogólnoustrojowy spadł w trakcie IDH, chociaż ustalono częstość akcji serca. Converse i in. donoszą, że hipotonia wywołana hemodializą jest spowodowana dysfunkcją autonomiczną, prowadzącą do niewystarczającej odpowiedzi sympatycznej na hipowolemię rozwiniętą podczas hemodializy.
[więcej w: tevagrastim, ketrel cena, menmag cena ]
Niedociśnienie wewnątrzdializacyjne (IDH)
Niedociśnienie wewnątrzdializacyjne (IDH), bardzo trudna komplikacja u pacjentów poddawanych hemodializie, wiąże się ze zwiększoną śmiertelnością, niedokrwieniem mózgu, zakrzepicą dostępu naczyniowego, incydentami sercowo-naczyniowymi i hospitalizacjami. Częstość występowania IDH znacznie się różni, ponieważ poprzednie badania opierały się na różnych definicjach IDH. Ostatnio Flythe i in. wykazali, że częstość występowania IDH zdefiniowanego w klasyfikacji K / DOQI wynosiła 9,6%. Zgłoszono wiele czynników ryzyka IDH, w tym starszy wiek, płeć żeńska, etniczność latynoska, dłuższe dializy, cukrzyca, choroba wieńcowa, przerost lewej komory, spożycie posiłku przed hemodializą, zwiększony wskaźnik masy ciała, niższe poziomy albuminy, i zwiększenie masy.
[więcej w: desmosomy, odruch bezolda jarischa, hormon antydiuretyczny ]
Receptor wątroby X otwiera nową bramę do StAR i hormonów steroidowych czesc 4
Autorzy ci stwierdzili, że poziomy STAR, jak również CYP11A1 i 3a-DH, które razem generują progesteron, są podobnie regulowane przez LXR3. Co godne uwagi, każda z nich jest podwyższona w komórkach nadnerczy, zarówno po stymulacji przez agonistę LXR T1317, jak i w komórkach myszy z niedoborem LXR. StAR i związane z nim ekspresje zmieniają się równolegle do wzrostu glikokortykosteroidów, co sugeruje, że są one ważniejsze w tym procesie niż całkowity cholesterol wolny od komórek. StAR jest regulowany hormonalnie we wszystkich tkankach steroidogennych, często proporcjonalnie do metabolizmu cholesterolu. Regulacja hormonalna (6) i mechanizm transferu międzybłonowego cholesterolu (3) są złożone. Read more „Receptor wątroby X otwiera nową bramę do StAR i hormonów steroidowych czesc 4”
Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory: ruch w kierunku mechanizmu czesc 4
Stosując rekombinazę Cre kierowaną przez promotor genu ciężkiego łańcucha. Myozyny z allelem desmoplakiny w floodzie, ekspresja desmoplakiny została wyeliminowana w sercu. Homozygotyczna sercowa delecja desmoplakiny powoduje znaczną śmiertelność embrionalną, z objawami zatrzymania wzrostu w okolicy E11 i nieprawidłowościami sercowymi przypominającymi fenotypy obserwowane u linii zerowej desmoplakiny zerowej lub myszy pozbawionych PKP2 (7, 17). Około 5% homozygot o zerowej liczbie desmoplakiny sercowej przeżywa ciążę, ale myszy te umierają w ciągu 6 tygodni. Myszy heterozygotyczne pod względem warunkowego allelu zerowego rozwijają wieloogniskowe powiększenie serca i dystroficzne miokardium z wieloma cechami ARVC, w tym zdezorganizowanymi miocytami i obszarami tkanki włóknistej i tłuszczowej. Read more „Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory: ruch w kierunku mechanizmu czesc 4”
Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory: ruch w kierunku mechanizmu cd
Miocyty sercowe polegają na tych wyspecjalizowanych strukturach zarówno do mechanicznego, jak i elektrycznego sprzężenia syncytium mięśnia sercowego (12). Desmosomy mogą chronić inne połączenia przed naprężeniami mechanicznymi, ale są również zaangażowane w organizację struktury interkalowanego dysku. Zależna od Desmosom orkiestracja miejscowej błony i domen cytoplazmatycznych może być kluczowa dla wielu fizjologicznych funkcji interkalowanego dysku (12). Na przykład destabilizacja kompleksów adhezji komórkowej może zaburzać kinetykę rotacji złącza szczelinowego, prowadząc do heterogennego przewodzenia, potencjalnie przyczyniającego się do arytmii w ARVC (13, 14). Figura Specyficzne dla serca ograniczenie desmoplakiny desmosomalnej białka powoduje nuklearne zlokalizowanie plakoglobiny i zmniejszoną sygnalizację Wnt / a-kateniny, rekapitulując ludzki ARVC. Read more „Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory: ruch w kierunku mechanizmu cd”
Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory: ruch w kierunku mechanizmu ad
Opis mutacji w receptorze rianodynamicznym w rodzinach z zaburzeniami rytmu związanymi z wysiłkiem fizycznym, określanymi jako polimorficzny komorowy częstoskurcz katecholowy, uwypuklił fenotypowe różnice w porównaniu z typowym ARVC (1). Tabela 1: Ludzkie choroby desmosomalne W zeszłym roku genetyka ARVC zrobiła znaczący krok naprzód, prowadzony przez obserwację, że myszy null dla białkowej proteiny pancerobójczej 2 (PKP2), inny komponent desmosomalny, umierają w okolicy E11 z głębokimi nieprawidłowościami kardiologicznymi ( 7). Te myszy nie tworzą normalnych desmosomów sercowych, a desmoplakin dysocjuje z nieprawidłowych połączeń akumulujących się w agregatach cytoplazmatycznych. Te odkrycia doprowadziły z kolei do odkrycia dominujących mutacji w genie PKP2 w dużej części probantów z ARVC i nie tylko ustaliły zmutowane białka desmosomalne jako główną przyczynę tego zespołu, ale także podniosły możliwość testów genetycznych jako narzędzia diagnostycznego (8). Wstępny raport z serii 120 niewyselekcjonowanych europejskich probandów zidentyfikował mutacje PKP2 u prawie jednej trzeciej tych osób (8). Read more „Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory: ruch w kierunku mechanizmu ad”
Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory: ruch w kierunku mechanizmu
Mutacje w genach kodujących białka desmosomów zidentyfikowano jako główną przyczynę arytmogennej dysplazji / kardiomiopatii prawej komory (ARVC), w której prawą komorę zastępuje się. przez tkankę włóknistą, powodując śmiertelne arytmie. W tym wydaniu JCI, Garcia-Gras i in. wykazać, że specyficzna dla serca utrata desmoplakiny desmosomalnej białka jest wystarczająca do spowodowania translokacji jądrowej plakoglobiny, regulacji w górę genów adypogennych in vitro oraz zmiany od kardiomiocytów do losu komórek adipocytów in vivo (patrz odnośny artykuł od strony 2012) . Dowody na potencjalne defekty sygnalizacyjne Wnt / a-kateniny wyznaczają scenę do kompleksowego zbadania wkładu tej ścieżki do patofizjologii ARVC, nie tylko poprzez zaburzenie tworzenia się i rozwoju serca, ale także poprzez wpływ na różnicowanie i fizjologię mięśnia sercowego. Read more „Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory: ruch w kierunku mechanizmu”
Receptor wątroby X otwiera nową bramę do StAR i hormonów steroidowych ad 5
Istnieją jednak dowody na to, że mitochondrialny metabolizm cholesterolu może być źródłem tych aktywatorów. StAR może zatem również uczestniczyć jako aktywator aktywności LXR. Steroidowy związek pośredni 22R-hydroksycholesterol, który jest wytwarzany przez CYP11A1, jest silnym agonistą LXR, ale jest mało prawdopodobne, aby został uwolniony z procesu cięcia mitochondrialnego cholesterolu. Jednakże, STAR może również pośredniczyć w przenoszeniu cholesterolu do mitochondrialnych hydroksylaz cholesterolu, które mogą wytwarzać agonistów LXR. Inni członkowie rodziny StAR. Read more „Receptor wątroby X otwiera nową bramę do StAR i hormonów steroidowych ad 5”
Cierpliwość opłaca się w naprawie kręgosłupa czesc 4
Jako takie, badanie Lu et al. jest fundamentalnie ważnym wkładem, ponieważ zwraca uwagę na szerszą dziedzinę eksperymentalnego modelowania choroby OUN do istotnego rozważenia w użyciu ludzkich komórek nerwowych jako wektorów terapeutycznych. W szczególności, ta praca potwierdza, że ludzkie prekursory nerwowe potrzebują długiego czasu dojrzewania i integracji w czasie, który jest znacznie dłuższy niż ten obserwowany w ich homologach gryzoni, i że ten wydłużony czas musi być rozważony zarówno przy projektowaniu, jak i interpretacji. przyszłych badań przedklinicznych i klinicznych. Kolejne kroki Przyszłe badania bez wątpienia zajmą się fenotypową heterogenicznością, fizjologiczną kompetencją i funkcjonalną integracją sieciową późno generowanych neuronów ludzkich i glejowych. Read more „Cierpliwość opłaca się w naprawie kręgosłupa czesc 4”